Sanki içindeymişiz gibi
Yani şu Galata Kulesi mi, hakikaten orda mı dedirtiyor. Fotoğraf değil Istanbul. Yani şu an kalksam az sonra orada olabilirmişim gibi. Mesafe, görüntünün gerçekliği açısından öyle tabii. Yaşayan Istanbul’un gerçekleri açısından değil. Çünkü muhtemelen bi kaç saatlik yolculuğu göze almak gerek. O yüzden diğer bi çok Istanbullu gibi ben de bi parçasıyla, hazmedilebilecek kadarıyla yetiniyorum. Her gelişimde Istanbul’un bir bölgesi nasibim oluyor, oraya üstleniyorum. Bu sefer mesela Eyüp dolaylarındayım. Çünkü bu gerçeklik çok büyük. Bu aslında bir çok konuda böyle. Meşhur Felsefeci meselidir: görmeyenlerden müteşekkil bir guruptan filin hortumunu tutan biri için fil o hortumla tanımlanırken, başka biri tuttuğu kuyrukla uyumlu bir fil tanımlar. Şimdi hadi fili bir kenara bırakalım ve biz bunu Istanbul örneği ile açıklayalım artık. Gerçeklik Istanbul gibidir. Teorik olarak oradadır, kavramsal olarak aşina olabilirsin ama ancak. Yaşayabildiğin, deneyimleyebildiğin kısmı ise onun sadece bir semtidir çoğu zaman. Çünkü algının, kendi varoluşunun cürmü o kadarına el verir. Yaşadığımız parçasıyla dolup, kalanı hakkında şiirimizi buna göre yazar, kuramımızı buna göre geliştiririz. Ancak Istabul bunların hepsi ve toplamından daha fazlasıdır.
İki günde Necip Fazıl’ın şiirine tevil yazdırdı, Felsefecilerin örneklerini dönüştürdü. Aman Allah’ım öyleyse bütün Istanbullular ya şair olmalı ya da Filozof ;) :P (Pierlotti Turistik Tesisleri)
https://www.instagram.com/p/CE7X2uPhlsP/?igshid=bsw250ph7s6v
Yorum Gönder